Pewność siebie – czy można się jej nauczyć? Przydadzą się kontemplacja i walka z kompleksami. Pierwsza potrzebna, by zachwycić się światem, druga – by zachwycić się sobą.

1  Przestań przejmować siętym, jak inni ocenią to, co robisz, mówisz,

jakie podejmujesz decyzje i jak wyglądasz. Na szczęście nie jesteś pępkiem świata.

2  Nie wymagaj od siebie więcej, niż to realnie możliwe.

Daj sobieprawo do błędów, pomyłek i nie do końca trafionych decyzji. Nie ma ludzi, którym to się nie zdarza.

3  Nie rozpamiętuj każdego słowa, gestu, spojrzenia, skierowanych w twoją stronę.

Podchodź do siebie i do innych z większym dystansem i z większą życzliwością.

4  Nie myśl, że jesteś obiektem zainteresowania innych ludzi, że inni bacznie cię obserwują i obgadują.

To nieprawda. Ludzie mają swoje sprawy, więc nie skupiają się tylko na twojej osobie.

5  Zamieniaj marzenia na czyny.Zamiast myśleć: „Chciałabym zaprosić koleżanki na kolację”, po prostu je zaproś.

Zamiast marzyć o kursie salsy, zapisz się na zajęcia i nie przejmuj, że okażesz się niezdarą.

W końcu wszyscy, którzy przyszli na kurs, są w podobnej sytuacji: nie wiedzą, jak to się robi, i chcą się nauczyć.

6   Zawsze szukaj prawdziwej, świadomej motywacji dla wszystkiego, co robisz. Nigdy przeciw sobie, zawsze dla siebie.

7  Dostrzegaj i ceń małe przyjemności.Rób sobie prezenty. Nic wielkiego.

Czasem coś pysznego do jedzenia, innym razem wyjazd z przyjaciółką. Życie w gruncie rzeczy składa się z drobiazgów.

8   Naucz się czerpać radość z własnej odwagi, z przełamywania barier.

Każdy kolejny, nawet mały krok w pokonaniu własnej słabości to zwycięstwo!

Źródło: Ewa Żeromska, „Plaster na duszę, czyli jak nie dać się kompleksom”, Wydawnictwo Wojciech Marzec, przekład Joanna Olekszyk